Geri dönüşüm kumaş ve tekstil ürünleri, tüketimdeki artış ve seri üretimin ortaya çıkardığı atıklar ve kirliliği konusu ile ilgili olan çok önemli bir yaklaşımdır.
Tekstil kumaş endüstrisinde, fire kumaş alanlar ile fire kumaş satanlar arasında dönen ticari ilişkiler çevresel, sosyal ve ekonomik etkileri konusunda artan bir farkındalık vardır. Dünyada ve Türkiye’de yer edinmiş “Kullan-At modeli”, tekstil hammaddesinin dağıtım ve kullanımına kadar olan her noktada büyük miktarlarda atık israfı meydana getirmiştir.
İngiltere menşeili Ellen Vakfı, araştırma sonuçlarında tekstil ürünleri üretmek için kullanılan malzemelerin sadece %1’inin geri dönüştürüldüğünü dile getirmiştir. Tekstil fire oranları istatistik bilgisi, her sene 100 milyar $ değerinde tekstil ürününün çöpe gittiği ortaya koyuyor.
Bu verilere göre, tekstil alanında geri dönüşüm kumaş veya türevlerinin potansiyel üretime tam olarak katılamadığı görülmektedir. Bir fire kumaş geri dönüşüm temelli modelden malzeme kullanımının korunduğu ve korunduğu rejeneratif dairesel bir işleyiş ortaya koyabilmek büyük tasarruflara sebep olacaktır.
Geri dönüşüm kumaşların tekrar üretime katılması için olan teknolojiler uzun süredir var olmasına rağmen, tekstil geri dönüşümü yalnızca son on yılda daha fazla farkındalık ve popülerlik kazanmaya başlamıştır.
Kumaş Geri Dönüşüm Pazar Payı
Rekabeti sürdürebilmek adına, geri dönüşüm tekstil ürünleri şirkete mali gider olarak görülmemelidir. Tekstil malzemeleri saf olarak piyasaya sürüldüğünde genellikle geri dönüştürülmüş malzemelerden daha ucuza mal edilmektedir. Bu nedenle fire kumaş malzemelerin pazar gücünü zayıflatır.
Çin’e parça kumaş ve diğer tekstil atıkları gibi farklı katı atık türlerinin ithal edilmesine yönelik yasağın daha da kötüleşmesine sebebiyet vermektedir. Çin, parça kumaş arzı bakımından en yüksek kapasiteye sahip olan ülkelerden biri olduğu için, bu yasak polyester geri dönüşüm üretimine ağırlık verilmesini sağlamıştır.
Kumaş satan firmalar, geri dönüşüm üretimini diğer Asyalı ülkelere taşımıştır. Bunun sonucunde geri dönüşüm polyester kumaş fiyatları yasağa tepki olarak artmıştır. Ancak uzun vadede bu, şirketlerin daha iyi çözümler aramasına, yerel geri dönüşüm altyapısını genişletmesine ve tüketici davranışlarını değiştirmesine yardımcı olabilir.
Parça kumaş alan firmalar talebi düşürmüş olduğundan, büyük ölçekli ticarileşme alanında gerekli yenilikler için ekonomik fon bulmak zorlaşmaktadır. Yüksek kaliteli kumaşlar ve parça kumaş fire geri dönüşüm ürünleri, talebi ve maliyet etkinliğinde rekabetçi fiyatlandırmayı belirlemek için gerekli kriterlerdir. Yatırımcılar çekingen tavırlarını sürdürmektedir. çünkü faktörlerden biri eksik olduğunda, uygulamanın başarılı olma olasılığı olumsuz olarak etkilenecektir.
Bir diğer yaygın sorun da, geri dönüşüm firmalarının çeşitli kaynaklardan atık malzemeleri bir araya getirmeye harcanan maliyetidir. Burada hem zaman hem nakit maliyetleri geçerlidir. Geri dönüşüm firmaları reel ekonomilerini canlandırmak için gerekli hammadde hacmini elde etmedeki zorluklarla mücadele ederler. Bu nedenle, tedarik zinciri boyunca koordinasyonun, tekstil geri dönüşüm sistemlerinin benimsenmesini ve geliştirilmesinin teşvik edilmesi gerekir.
Sağlam bir kumaş tedarikçi ağına sahip olmak, toplayıcıların istenmeyen atık malzemeleri aktarmak için kime başvuracaklarını bilmelerini sağlar. Fireci firmalar ve geri dönüşüm fabrikaları ayrıca, malzeme taşıma maliyetini azaltmak için belirli bir bölgede bulunan birden fazla sentetik kumaş veya doğal kumaş hammadde kaynağını toplayabilir.
Daha fazla örme kumaş ve dokuma kumaş talebi yaratmak için parti kumaş satan firmalar ve parti kumaş alan firmalar arasındaki birlikteliği artırmak önemlidir. Bunu yapmak için, parça kumaş satan firmalar ve parça kumaş alan firmaların sektörel farkındalıklarının artırılması gerekmektedir.
Dokuma kumaş satanlar ve örme kumaş satanlar arasındaki bilgi transferi, mevcut geri dönüşüm tekstil ürünleri bakımından ilerlemeyi ve kısıtlamaları ortadan kaldıran anlayışı aşılamak için harika bir girişim olacaktır.
